Η μητρική εγκατάλειψη είναι ένα ζήτημα που γίνεται ολοένα και πιο διαδεδομένο στη σημερινή κοινωνία. Ορίζεται ως η σκόπιμη ή ακούσια απόσυρση μιας μητέρας από το ρόλο της ως φροντιστή των παιδιών της. Αυτό μπορεί να προκληθεί από μια σειρά παραγόντων, όπως η ψυχική ασθένεια, η οικονομική πίεση, ο εθισμός ή απλώς η έλλειψη ενδιαφέροντος για την ανατροφή των παιδιών. Όποια και αν είναι η αιτία, οι συνέπειες της μητρικής εγκατάλειψης μπορεί να είναι καταστροφικές για τα εγκαταλειμμένα παιδιά.
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι επιπτώσεις της μητρικής εγκατάλειψης μπορούν να χωριστούν σε τρεις κύριες κατηγορίες – ψυχολογικές, συμπεριφορικές και κοινωνικές. Ψυχολογικά, τα εγκαταλελειμμένα παιδιά είναι πιο πιθανό να βιώσουν κατάθλιψη και άγχος, ενώ μπορεί επίσης να αντιμετωπίσουν προβλήματα εμπιστοσύνης, χαμηλή αυτοεκτίμηση και αισθήματα ενοχής και εγκατάλειψης. Όσον αφορά τη συμπεριφορά, το παιδί μπορεί να δυσκολεύεται να δημιουργήσει θετικές σχέσεις και μπορεί να εμφανίζει αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, όπως κατάχρηση ουσιών, απερίσκεπτη συμπεριφορά, ακόμη και σκέψεις αυτοκτονίας. Σε κοινωνικό επίπεδο, το άτομο μπορεί να δυσκολεύεται να κάνει φίλους, να είναι πιο πιθανό να εγκαταλείψει το σχολείο και να δυσκολεύεται να βρει ουσιαστική δουλειά.
Ενώ οι επιπτώσεις της μητρικής εγκατάλειψης μπορεί να είναι σοβαρές, ο αντίκτυπος μπορεί να μειωθεί σημαντικά με τη βοήθεια καλής συμβουλευτικής και θεραπείας. Είναι σημαντικό για όσους επηρεάζονται να αναζητήσουν βοήθεια και να βρουν ένα ασφαλές, υποστηρικτικό περιβάλλον για να θεραπεύσουν. Επιπλέον, είναι σημαντικό για όσους υποφέρουν από μητρική εγκατάλειψη να μάθουν να συγχωρούν τις μητέρες τους και να κατανοούν ότι οι πράξεις της μητέρας τους δεν ήταν πάντα σκόπιμες. Μαθαίνοντας να κατανοούν και να συγχωρούν, όσοι επηρεάζονται μπορούν να αρχίσουν να θεραπεύονται και να προχωρούν στη ζωή τους.
Πηγή: https://www.xtesini.gr/
