Η επικοινωνία δια ζώσης μοιάζει να χάνει έδαφος μπροστά στις βιντεοκλήσεις, ειδικά μετά τα τελευταία χρόνια τηλεργασίας και online συναντήσεων. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί νιώθουν ότι «κάτι λείπει» όταν όλα γίνονται μέσω οθόνης. Τι ακριβώς αλλάζει λοιπόν στις σχέσεις μας; Από την άλλη, οι βιντεοκλήσεις σου λύνουν τα χέρια. Μπορείς να μιλήσεις με φίλους που ζουν σε άλλη χώρα, να κάνεις meetings χωρίς μετακινήσεις και να γλιτώσεις πολύ χρόνο. Ωστόσο, η συνεχής ψηφιακή επικοινωνία κουράζει και συχνά σε αφήνει συναισθηματικά ανικανοποίητο. Σε αυτό το κείμενο θα δούμε, με πρακτικό τρόπο, πότε η επικοινωνία δια ζώσης λειτουργεί σαν «βιταμίνη σχέσεων» και πότε η βιντεοκλήση είναι πραγματικά αρκετή. Έτσι θα μπορείς να επιλέγεις συνειδητά, αντί να σε παρασέρνει απλώς η ευκολία.
Τι κερδίζεις από την επικοινωνία δια ζώσης
Η επικοινωνία δια ζώσης ενεργοποιεί ολόκληρο τον εγκέφαλο με τρόπο που μια οθόνη δεν μπορεί να αντιγράψει. Βλέπεις κινήσεις, μυρίζεις χώρους, νιώθεις την ενέργεια του άλλου. Το σώμα σου «διαβάζει» μικρές λεπτομέρειες και έτσι αντιλαμβάνεσαι πιο εύκολα τη διάθεσή του, ακόμη κι αν δεν το λέει ξεκάθαρα. Επίσης, οι συναντήσεις από κοντά δημιουργούν πιο ισχυρές αναμνήσεις. Θυμάσαι το καφέ, τα αστεία, την ατμόσφαιρα. Αυτές οι κοινές εμπειρίες δένουν τις σχέσεις. Αντίθετα, πέντε βιντεοκλήσεις στη σειρά συχνά μπερδεύονται στο μυαλό σου, επειδή όλες μοιάζουν μεταξύ τους και δεν έχουν ιδιαίτερο πλαίσιο.
Σήματα σώματος και πραγματική παρουσία
Καθώς μιλάς πρόσωπο με πρόσωπο, πιάνεις αυθόρμητα βλέμματα, χαμόγελα, μικρές εκφράσεις. Αυτά τα μη λεκτικά σήματα σε βοηθούν να προσαρμόζεις τον τόνο σου και να δείχνεις περισσότερη κατανόηση. Ωστόσο, στην κάμερα μεγάλο μέρος αυτών των σημάτων χάνεται ή καθυστερεί, οπότε η συζήτηση συχνά γίνεται πιο «επίπεδη». Επιπλέον, η φυσική παρουσία μειώνει την αίσθηση μοναξιάς. Ακόμη και μια απλή βόλτα χωρίς βαθιά συζήτηση σε κάνει να νιώθεις ότι «ανήκεις» κάπου. Αυτό επηρεάζει θετικά την ψυχική υγεία, διότι ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται κυριολεκτικά ότι δεν είσαι μόνος στο περιβάλλον σου.
Πλεονεκτήματα και παγίδες της βιντεοκλήσης
Οι βιντεοκλήσεις προσφέρουν τεράστια πρακτική ευκολία. Μπορείς να μιλήσεις με πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα, χωρίς μετακινήσεις και έξτρα κόστος. Επίσης, διευκολύνουν άτομα που δυσκολεύονται να βγουν συχνά έξω, όπως γονείς με μικρά παιδιά ή όσους έχουν έντονο πρόγραμμα. Παρόλα αυτά, η συνεχής χρήση βιντεοκλήσης αυξάνει την κόπωση. Κοιτάς επίμονα την οθόνη, παρακολουθείς πολλές μικρές εικόνες και ταυτόχρονα βλέπεις τον εαυτό σου. Αυτό σε κάνει πιο αυτοσυνείδητο και, κατά συνέπεια, πιο αγχωμένο. Γι’ αυτό πολλοί νιώθουν εξαντλημένοι μετά από μια μέρα online meetings.
Πότε η βιντεοκλήση λειτουργεί καλύτερα
Η βιντεοκλήση λειτουργεί ιδανικά όταν θες γρήγορη, πρακτική συνεννόηση ή όταν οι αποστάσεις δεν επιτρέπουν αλλιώς. Για παράδειγμα, μια εβδομαδιαία συνάντηση με την ομάδα δουλειάς ή με φίλους στο εξωτερικό μπορεί να κρατάει ζωντανή τη σχέση, χωρίς τεράστιο οργανωτικό κόπο. Επίσης, για πιο εσωστρεφείς ανθρώπους, η οθόνη προσφέρει μια αίσθηση ελέγχου. Μπορούν να κλείσουν την κάμερα για λίγο, να μιλήσουν από τον δικό τους χώρο και να έχουν πιο μαλακή «προσγείωση» σε κοινωνικές καταστάσεις. Ωστόσο, αν αυτό γίνει μόνιμο, μπορεί να ενισχύσει την αποφυγή δια ζώσης επαφών.
Επικοινωνία δια ζώσης vs βιντεοκλήση στην ψυχική υγεία
Όταν η επικοινωνία δια ζώσης λείπει για μεγάλα διαστήματα, αυξάνεται ο κίνδυνος μοναξιάς και συναισθηματικής αποστασιοποίησης. Οι έρευνες δείχνουν ότι η κοινωνική απομόνωση συνδέεται με υψηλότερα επίπεδα άγχους και θλίψης. Η βιντεοκλήση βοηθά, αλλά συχνά δεν καλύπτει πλήρως αυτή την ανάγκη. Από την άλλη, για κάποιους ανθρώπους οι βιντεοκλήσεις αποτελούν ασφαλές πρώτο βήμα. Μπορούν να ζητήσουν βοήθεια από ψυχολόγο online ή να επανασυνδεθούν με φίλους που ντρέπονταν να συναντήσουν από κοντά. Επομένως, το ψηφιακό εργαλείο μπορεί να λειτουργήσει ως γέφυρα, αρκεί να μην αντικαταστήσει εντελώς την φυσική επαφή.
Πώς να βρεις την ιδανική ισορροπία για σένα
Αρχικά, δες ειλικρινά πώς νιώθεις μετά από κάθε μορφή επικοινωνίας. Αν μετά από πολλές βιντεοκλήσεις αισθάνεσαι άδειος, αλλά μετά από μια βόλτα με φίλο νιώθεις πιο ήρεμος, το σώμα σου σού δίνει ήδη την απάντηση. Χρησιμοποίησε αυτή την πληροφόρηση συνειδητά. Στη συνέχεια, όρισε μίνιμουμ συναντήσεων δια ζώσης ανά εβδομάδα, ανάλογα με τον ρυθμό σου. Μπορεί να είναι ένας καφές με φίλο, ένα μάθημα χορού ή μια δραστηριότητα σε ομάδα. Δοκίμασε να κλείσεις μια σταθερή επικοινωνία δια ζώσης κάθε εβδομάδα και, παράλληλα, κράτα τις βιντεοκλήσεις για όσα δεν γίνεται αλλιώς. Τέλος, ρώτα και τους ανθρώπους σου τι προτιμούν. Κάποιος φίλος μπορεί να λατρεύει τον περίπατο, ενώ άλλος να νιώθει πιο άνετα με μια σύντομη βιντεοκλήση. Όταν συνδυάζεις με ευελιξία τις δύο μορφές, χτίζεις σχέσεις που αντέχουν, χωρίς να εξαντλείσαι.
Συμπέρασμα: Επίλεξε συνειδητά, όχι από συνήθεια
Δεν υπάρχει «σωστό» ανάμεσα σε επικοινωνία δια ζώσης και βιντεοκλήση. Υπάρχει αυτό που ταιριάζει στην ψυχολογία σου, στις σχέσεις σου και στη φάση της ζωής σου. Ωστόσο, η φυσική παρουσία παραμένει το πιο δυνατό «καύσιμο» για βαθιά σύνδεση. Δοκίμασε αυτή την εβδομάδα να μετατρέψεις μία ψηφιακή συνάντηση σε δια ζώσης ραντεβού και παρατήρησε πώς νιώθεις μετά. Κράτα ό,τι πραγματικά σε γεμίζει και μοιράσου τις σκέψεις σου με τους δικούς σου ανθρώπους. Έτσι, η τεχνολογία θα υπηρετεί τη ζωή σου — και όχι το αντίστροφο.
Προτεινόμενα Άρθρα
Φόρτωση προτάσεων...
