Το περπάτημα με τον σκύλο άλλαξε κυριολεκτικά τον τρόπο που ξεκινάω και κλείνω τη μέρα μου! Παλιά ξυπνούσα με άγχος, άνοιγα κατευθείαν κινητό και email. Τώρα, η πρώτη μου κίνηση είναι το λουρί. Και ξαφνικά, η ζωή απέκτησε μια καθημερινή μικρή γιορτή, χωρίς να αλλάξω τίποτα άλλο δραματικά. Δεν θα σου πω ότι «όλοι πρέπει» να αποκτήσουν σκύλο. Ωστόσο, αν ήδη έχεις, πιστεύω βαθιά ότι δεν υπάρχει καλύτερη επένδυση από το να κάνεις το περπάτημα με τον σκύλο σταθερή ιεροτελεστία. Επίσης, θα σου πω ανοιχτά: τις μέρες που το παραλείπω, νιώθω τη διαφορά στο σώμα και στο μυαλό μου.
Γιατί το περπάτημα με τον σκύλο έγινε η αγαπημένη μου συνήθεια
Αρχικά, το περπάτημα με τον σκύλο με αναγκάζει να βγω από το σπίτι, ακόμη κι όταν βαριέμαι αφόρητα. Δεν χωράει «άστο για αύριο», γιατί ο σκύλος δεν καταλαβαίνει δικαιολογίες. Έτσι, κερδίζω κίνηση, αέρα και φως, χωρίς να πρέπει να «πειθαρχήσω» τον εαυτό μου. Ο σκύλος κάνει τη δύσκολη δουλειά για μένα!
Ένα φυσικό ξυπνητήρι χωρίς snooze
Το πρωινό κουδούνι για μένα είναι τα πατουσάκια στο πάτωμα. Στη συνέχεια, η διαδρομή μας λειτουργεί σαν φυσικό ξυπνητήρι. Δεν χρειάζομαι καφέ για να ανοίξει το μάτι μου, γιατί ήδη περπατάω, παρατηρώ, αναπνέω. Επιπλέον, αυτός ο χρόνος ανήκει σε εμάς τους δύο, χωρίς ειδοποιήσεις και υποχρεώσεις. Μικρό, αλλά ανεκτίμητο δώρο.
Πώς το περπάτημα με τον σκύλο μειώνει το άγχος μου
Για μένα, περπάτημα με τον σκύλο σημαίνει «πατάω pause» στον θόρυβο της μέρας. Καθώς περπατάμε, το μυαλό μου αδειάζει πιο εύκολα από ό,τι σε οποιαδήποτε «τεχνική χαλάρωσης» δοκίμασα. Επίσης, ο σταθερός ρυθμός στο βήμα και στην αναπνοή με γειώνει. Άρα, όταν γυρνάω σπίτι, ξεκινάω δουλειά με πιο καθαρό κεφάλι.
Μικρή κίνηση, μεγάλη επίδραση στον εγκέφαλο
Δεν κάνω μαραθώνιο. Ωστόσο, αυτά τα 20–30 λεπτά κίνησης, δύο φορές τη μέρα, αλλάζουν τελείως την ενέργειά μου. Ο σκύλος με τραβάει να πάω λίγο παραπέρα, εγώ χαλαρώνω τους ώμους, και κάπως έτσι το σώμα ξυπνά. Επομένως, νιώθω ότι επενδύω στην υγεία μου, χωρίς να πληρώνω συνδρομές ή να στήνομαι σε γυμναστήρια.
Μικρά κόλπα για να απολαύσεις το περπάτημα με τον σκύλο
Όταν ξεκίνησα συνειδητά το [περπάτημα με τον σκύλο](#), έβαλα μερικούς απλούς «κανόνες» για μένα:
- Αρχικά, αφήνω πάντα το κινητό στην τσέπη στο αθόρυβο.
- Επίσης, αλλάζω διαδρομή μια-δυο φορές τη βδομάδα, για να μη βαριόμαστε.
- Παράλληλα, βάζω ένα μικρό στόχο βημάτων και τον παρακολουθώ χαλαρά.
- Τέλος, χρησιμοποιώ τη βόλτα για να σκεφτώ μια ιδέα ή να λύσω ένα πρόβλημα, χωρίς πίεση.
Κάν’ το προσωπικό σου τελετουργικό
Δεν με νοιάζει αν βρέχει λίγο ή αν έχει κρύο. Αντιθέτως, νιώθω ότι κάθε καιρός δίνει άλλη γεύση στη βόλτα. Επίσης, συχνά παίρνω μαζί μου έναν καφέ στο χέρι και βάζω αγαπημένη μουσική χαμηλά. Έτσι, το περπάτημα με τον σκύλο γίνεται μικρή προσωπική απόδραση, όχι αγγαρεία.
Κλείνοντας: γιατί δεν αλλάζω με τίποτα το περπάτημα με τον σκύλο
Αν κάποιος μου έλεγε να κρατήσω μόνο μία συνήθεια, θα διάλεγα χωρίς δεύτερη σκέψη το περπάτημα με τον σκύλο. Μου χαρίζει κίνηση, ηρεμία, επαφή με το τώρα και μια καθημερινή δόση αγάπης. Γι’ αυτό σε προκαλώ: δες τη βόλτα σου αλλιώς, δώσε της προτεραιότητα και παρατήρησε πώς αλλάζει η διάθεσή σου μέρα με τη μέρα!
Προτεινόμενα Άρθρα
Φόρτωση προτάσεων...
