Γράφει η Κατερίνα Μαυρίδου
Με κούρασες, σε κούρασα, ποιος ξέρει.
Σημασία έχει πως κουραστήκαμε και το κουράσαμε μωρό μου.
Δεν γελώ πια με τα αστεία σου, δεν λάμπουν τα μάτια σου όταν με κοιτάς.
Δεν ανυπομονώ να χτυπήσει το τηλέφωνό και να δω το όνομά σου στην οθόνη μου!
Δεν ανυπομονώ γενικά..
Και ξέρεις όταν η λαχτάρα φύγει έρχεται ή η αγάπη και ο μεστός έρωτας ή το ξενέρωμα.
Πώς το έλεγε η Αννούλα; Δυο χρόνια το περισσότερο..
Κι εμείς κλείσαμε και τα δυο, κλείσαμε και τα τρία αλλά δεν μας χωράει άλλο αυτή η σχέση μωρό μου! Δεν μας χωράνε τα “θέλω” μας, δεν μας αντέχουν τα “μπορώ” μας.
Το κουράσαμε μωρό μου κι η υπερανάλυση ήρθε και ξενέρωσε ακόμα και το τελευταίο κύτταρο αυτής της σχέσης.
Γι’αυτό σου λέω, ώρα να πηγαίνουμε.
Στο δρόμο του ο καθένας.
Να κλείσουμε τον κύκλο μας με αξιοπρέπεια και αγάπη. Με ένα χάδι κι ένα χαμόγελο.
Μ’ένα “ευχαριστώ” για τις μνήμες κι ένα “να σαι καλά..”
Μόνο “είς το επανιδείν” μην μου πεις φεύγοντας σε παρακαλώ.
Ο έρωτας και το ριζότο, δεν ξαναζεσταίνονται ποτέ!
.
